- Capaciteit 2054
De naam "Opera van Parijs" staat eerder voor een concept dan voor de aanwezigheid van een kunstpodium! Koninklijke Academie voor Muziek en Dans onder het bewind van de heer Lully, Keizerlijke Academie volgens politieke wisselvalligheden, de Opera van Parijs is een paar keer van naam en locatie veranderd voordat het in 1875 definitief in het Palais Garnier neerstrijkt. Dit weelderige gebouw, waarin tot aan de deurknop elk detail werd ontworpen door Charles Garnier, brengt nogal ongelijksoortige architectonische elementen. Een ander onzichtbaar kenmerk van dit gebouw is dat het is gebouwd op een klein meer!
Een enkeling herinnert zich nog met passie de tijd van Felia Litvinne (1863-1936), die even goed in Tannhäuser, La Juive of Alceste van Lully kon zingen; maar de oudere garde herinnert zich nog liever de gezelschappen die werden samengebracht door Jacques Rouche, van 1915-1945, toen Georges Thill zowel Massenet en Wagner in het Frans zong. Vanaf 1939 valt de Grand Opéra de Paris du Palais Garnier samen met de Opéra Comique van de Salle Favart onder één bestuur: la Réunion des Théâtres Lyriques Nationaux. Het jaar 1964 zal ondertussen worden herinnerd als het jaar waarin het oorspronkelijke plafond werd verborgen onder de felle kleuren van de fresco van Chagall.
De jongeren onder ons zullen bij dit gebouw echter eerder denken aan de annalen van de Liebermann administratie in 1973, waarin Georg Solti werd aangesteld als muzikaal adviseur! In 1989 rees het futuristische Opera Bastille uit de grond en de Salle Favart hervatte haar onafhankelijkheid. Sindsdien werd Garnier gereserveerd voor de dans en vormt met de Bastille de Vereniging van Theaters van de Opera van Parijs, omgedoopt in 1994 tot de Opéra National de Paris. Te midden van deze typisch Franse perikelen is de Opera van Parijs gerestaureerd en sinds maart 1996 worden er ook weer opera's gepresenteerd. Tot grote vreugde van de operaliefhebbers heeft het beroemde theater haar pracht en praal herwonnen en biedt een programmering waardig aan het glorieuze verleden, met in 2015-2016 het eerste seizoen van Stéphane Lissner .