Joyce DiDonato

Biografie

De stem van de Amerikaanse Joyce DiDonato is een echte schat. Met haar ongeëvenaarde meesterschap en evenwicht op het podium wordt de mezzosopraan uitgenodigd om op de grootste podia ter wereld op te treden. Het publiek ontvangt haar iedere keer zo hartelijk dat de Amerikaanse muzikant door de New York Times wordt beschouwd als de ‘Perfect Diva van de 21e eeuw’.

Joyce DiDonato werd geboren in de Verenigde Staten op 13 februari 1969. Ze oefende jarenlang met het beheersen van haar stem en frasering en maakte op 29-jarige leeftijd haar debuut in de Amerikaanse muziekscene. In regionale opera's in de Verenigde Staten zal de muzikant haar vocale timbre laten draaien op de noten van Mozart terwijl ze The Marriage of Figaro of die van Rossini in het Italiaans van Algiers vertolkt. Het internationale bereik van de stem van de jonge Amerikaanse werd ontdekt in 2002 toen ze de rol van Rosina speelde in The Barber of Seville bij de Opera van Parijs. Critici zullen dit talent van over de Atlantische Oceaan prijzen om de wereld te helpen een echte verborgen schat te ontdekken.

Dit bezoek aan Parijs zal beslissend zijn voor de start van de carrière van Joyce DiDonato. Ze verscheen op de podia van Genève waar ze in 2010 Rossini's Lady of the Lake uitvergroot. Ze zal ook haar creatieve talenten onthullen met de rol van Sycorax in The Enchanted Island, uitgevoerd in de Metropolitan Opera. Dit stuk wordt gedirigeerd met de hulp van Williams Christie en Jeremy Sams, met noten van Vivaldi en andere componisten. De grote carrière van de Amerikaanse artiest heeft geleid tot de release van verschillende platen die telkens met vreugde zullen worden begroet door het publiek en de critici.

Het beeld van een perfecte Diva dat aan de huid van Joyce DiDonato blijft plakken, weerhoudt haar er niet van om steeds het maximale van zichzelf te geven om haar publiek tevreden te stellen. Het beschrijft zichzelf als een kanaal waardoor de passie en emoties die door muziek worden gegenereerd, op mensen worden overgedragen. De mezzosopraan wil zo de klassieke muziek democratiseren, die gezien wordt als het voorrecht van een geïnformeerde klasse. Door zichzelf te presenteren als ambassadeur van kamermuziek voor jongere generaties, nodigt de Amerikaanse kunstenares alle liefhebbers van goede muziek uit om haar kunst te komen ontdekken. Hiervoor wil ze niet alleen een perfect werk presenteren, maar vooral waarin ze risico’s heeft genomen om haar grenzen te verleggen en een lied van onvoorstelbare helderheid en virtuositeit te produceren.